الفواکه
موزة
توت شوکيّ
کَرَز حامض
مانجو(انبه)
عنب
عنب الثعلب(انگور فرنگي)
سَفَرجَل(به)
برتقال(برتقالة)
فراولة- توت افرنجي- توت ارضيّ
رامبوتان- ابوالشعر
مِشمِش
تفاحة
توت برّي
کَرَز
جوزالهند- جوز هنديّ
در ادامه مطلب نام گیاهان و میوه های ذکر شده در قران امده است ادامه مطلب المِهنة شغل
إطفائي: آتش نشان
طباخ: آشپز
حدّاد: آهنگر
لاعب رياضي: بازيکن
بُستانيّ: باغبان
مُمَرِّض: پرستار
طبيب: پزشک
شُرطي: پليس
طبّاع: تايپيست
خرّاط: تراشکار
مُصَلِّح: تعميرکار
تَقَني: تکنسين از خـون دل نوشتم نزديك دوست نامه اِنّي رَأيتُ دَهراً مِن هِجرِكَ القيامه
♥برای دیدن ترجمه آن به ادامه مطلب بروید♥ ادامه مطلب ملمع از انواع شعر فارسی است که در آن زبان، ملاک تعیین نوع شعر قرار گرفته است. ملمع در لغت
برگرفته از لمعه است، به معنی پارهای از گیاه که خشک شده و باقی آن، تر باشد و کلمهی ملمع یا
لمعه لمعه به معنی چیزی است که از دو بخش ممتاز ترکیب شده باشد و ترکیب، «دلق ملمع» به معنی
جامهی درویشانه است که رقعه رقعه (تکه تکه) بههم دوخته شده باشد. در اصطلاح ادیبان، ملمع به
شعری گفته میشود که زبان فارسی و عربی را درهم آمیخته باشد؛ چنانکه مثلا یک یا چند مصراع
فارسی و یک یا چند مصراع عربی را با هم آورده باشند. این نوع شعر را به نام صنعت تلمیح در ضمن
صنایع بدیعی نیز مورد بحث قرار دادهاند.[1]
به عبارت دیگر، ملمع آن است که شاعر قصیدهیی بگوید به فارسی و سپس مصراع یا بیت دیگر را
عربی بگوید البته نه به شکل ترجمه.[2] چند بیت از سعدی بهعنوان مثال:
سل المصانع رکبا تهیم فی الفلوات
تو قدر آب چه دانی که در کنار فراتی
شبم به روی تو روز است و دیدهام به تو روشن
و ان هجرت سواء عشیتی و غداتی
|
|
|
[قالب وبلاگ : تمزها] [Weblog Themes By : themzha.com] |